Saman alevi sarıyor dört bir yanı,
Artık griye çalabilirsin tüm yangınları.
Küllere verebilirsin bu narı.
Kırmızılar yok artık düşlerimde.
Dudağından döküldü binbir acı.
Vurgun yemiş tüm bu kış.
Çiğ damlası gibi titriyor ellerim.
Mavileri çalabilirsin artık gökyüzüne.
Kömür karası hüznüme yıldızları serebilirsin.
Yok edebilirsin billur ırmaklarımı.
Sular, buharlaşıp uçtu güneşin göğsünde.
Güneş yüzünü sakladı.
Artık sarabilirsin mektupları safran sarılara.
Mektuplarım silindi akrebin, yelkovanın hırslı kaçışında.
Artık tüm renkleri boyayabilirsin kefen beyazına...
Kayıt Tarihi : 4.8.2010 13:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslı Yağmur Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/04/renkler-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!