Renk Körü Şiiri - Mehmet Taha Doğruyol

Fırça tutabilseydi elim
kalem yerine
daha fazlasını yazabilirdim
siyahla beyazdan
kırk dereden sıfat getirmeden
anlatabilirdim gülüşünü...
yanaklarından aşağı
bir gölgeye değerdi parmaklarım
sen kendinden habersiz
umarsızca tuvale yaslamışken sırtını...
fazlasıyla tutumlu bir buğday
serperdim tenine
beyazın himayesinde...
ve cimrilik değil mi
gözlerine saklardım
siyahın tümünü
olur ya belki
parlak olmaz yeterince ilk seferinde...
kırmızıyla beyazın aşkından
keskin bir pembeyle
öperdim dudaklarından...
ve her geriye çekilişimde
ihtimal bitirememiş olurdum
hemfikir olup fırçamla
doyamamış dokunmaya yüzüne
sen bundan habersiz ağlarken
zilzurna bir şiirin
rengarenk dizelerinde...