Renk Biyografisi Şiiri - Ferit Eylül Tan

Yeşil bir sustalı kesmişti
yeşil bir plastik topumuzu
Gözleri yemyeşildi adamın
Henüz yeni yeşermiş bir çocuktuk
ayakkabı bağcıklarımız yeşildi
Sarayburnu yeşil
Uçurumun dibi yemyeşildi
O yaşta intiharı düşlemiştik
topumuz yeşil

Maviydi gençliğimizin elleri
mavi dudaklı bir kızı öpmüştük
babasının gözleri masmaviydi
verdikleri subayın pırpırları mavi
Artık aldanmış bir silah
yeni yetme bir ressam kadar maviydik
modelimiz bizi vurmuş
silahımız susmuştu
Zehirli antibiyotikler maviydi
kaybetmeyi ve kaybetmeyi anlamıştık
mavi dudaklı bir kızdı sevdiğimiz

Siyah bir sürahiydi saklandığımız
Son yaşta kapanırmış perde simsiyah
oysa siyahları öldürmede birinciydik
griyi keşfedip umutlanmıştık
sonra yağmur yağdı siyah
kar yağdı siyah
bir şeyleri dehşet terketmiştik

Ölümün yüzü ve gözleri siyah
ama sakalları bembeyazdı
ki en yaşlısıydı dünyanın

Kırmızı bir buluttu kaybettiğimiz
Vurulup yere serildiğimizde
meydanlarda...