Renk Ahengi Şiiri - Zahir Kılıç

Baharın gelişiydi aslında
Duyguların renkten renge girişi
O inanılmaz kokulardı belki de
Çiçeklerin, ağaçların ve toprağın
Bütün rüzgârlarla bana gelişi
Şu bahar sabahı, güneşle gülüyordu gözlere
Akşamı ise hafif esintilerle okşuyordu da
Neden bir sonraki gün güneş küsüyor
Teselli için bulutlar yağmur gönderiyordu
Burdaydı işin özü çekirdeği
Karmaşıklık gibi görünüyordu duyguların gelişi
Sanmayın ki karmaşık duygulardır konumuz
Ne yağmurun yağması bulutlardan
Ne de güneşin gülmesi yüzlere
Konu her okuyanın içinde gizliydi de
Kimi aşk der geçerdi bir damlaya
Kimi kör ya göremezdi aşkı bin damlaylada
Baharın gelişiyleydi
Duyguların renkten renge girişi
Her gönlün içinde gizlenirdi renk ahengi
Sanmayın ki benim rengim yoktu, öksüzdüm
Beyaz ile pembeydi kurduğum hayallerim
Ya da her gün açtığım beyazdı sayfalarca
Kimi ağacın çiçekleri der geçerdi renklerime
Kimi ise benim gibi
Gizlerdi gönlüne rengini ve derdi ki
Baharın gelişiydi
Duyguların renkten renge girişi