Renk Şiiri - Ümit Kalender

Siyah beyaz dünyamın
Renkli tek varlığısın.
Gerçi sende
Henüz tam on dokuzundasın...
Renkleri de, sevmeyi de senden öğrendim ben;
Güneşin yeşil olduğunu,
Denizin eflatun olduğunu...
Zor senden ayrı kalmak.
Ne yapayım?
Bildiklerim sensiz karışıyor.
Bana zamanı anlat ne renk olduğunu.
Sevmemi söyleme onu!
Çünkü benden seni alıkoyan o hayin olduğu...
Sevmeyi unuturum diye korkuyorum sensiz,
Ellerin benim sevgimi veren;
Gözlerin beni öpen;
Sözlerin gözlerime hitap eden...
Gölgem sen gelince pembe; sensiz siyah;
Sen gidince yok...
Ben gölgemin kırmızı olmasını istiyorum.
Ve son olarak bildiğim tek bir şeyi
Sana söylüyorum:
Bebeğim seni pembe kadar seviyorum.