Rengler Şiiri - Resul Rıza

Ağ, qara, sarı, yaşıl, qırmızı;
heresi
bir sınaqla bağlıdır.
Biri hesretimizi xatırladır,
biri derdimizi, biri arzumuzu.
Meresinde bir me'na arayıb
bir sebeb gören var.
Kim bilir, kim sınamış,
kim bunu ilk defe demiş.
Qara - matem,
qırmizı - bayram,
san nifrel ifadesi imiş.
Kim bilir keyfinin ne vaxtında,
kim olmuş rengleri bele damğalayıb,
bele ayıran.
Oırmızi qan da ola biler.
bahah (izük qaşı da,
göz yaşı da.
qara matem remzi de ola biler,
mehebbet remzi de,
nifret remzi de.
Ağ gözümüzü nurdan sala da biler,
çiçek-çiçek bezeye biler süfremizi de.
Biri yaşıl görür yarpağı,
biri Cjirrnızı.
Ancaq yarpacj öz renginde qalır.
Yaşıl olur, qızarır, saralır.
Rengler könlümüzden keçir
isti, serin külekler kimi.
Neğmeler, sözler, sesler
qelbimize dolıır müxtelif rengler kimi.
Rengler xalireler oyadır,
duygular oyadır.
Gördüyümüzden artıq görmek istemesek
her reng adice boyadır.
Renglerin de musiqi kimi ahengi var.
Ağrının, sevincin, ümidin de
rengi var.
Düşündükçe açılır
Elvan sehifeleri renglerin.
Canlanır gözümüzde rengi
ömrün, mübarizenin,
qelbin, nifretin,
gecenin, seherin
ve insan taleyinin'