Rengini Ateşten Almış Bir Gülsün

Rengini ateşten almış bir gülsün,
Bilmezdim kalbimde har olduğunu.
Nedamet ehliyim, yol yorgunuyum,
Anladım vuslatın zor olduğunu.

Seher rüzgârına gül eğilir de,
Derman sunarlar hep bu zehirde,
Hükümlüyüm bu elemde, kahırda,
Kim bilir zülfünün dar olduğunu?

Esrarımsın nadanlara diyemem,
Vebalimsin gözyaşımla yuyamam,
Düşmanımsın öldürmeğe kıyamam,
Bilmezler gönlümde sır olduğunu.

Bülbülüm bağında aşiyanım yok,
Bir dağım yükümü taşıyanım yok,
Diriyim de bedenimde canım yok,
Söylerler âlemde kör olduğunu.

Şad olursun keder nedir bilmezsin,
Şakisin Mevla’ya secde kılmazsın,
Yüreğimde öldürürüm.. Ölmezsin…
Bilmezler sönmeyen kor olduğunu.

Nazarın kalbimi büyüler durur,
Sahrada her gece bir kıran olur,
Görünür de sonra birden kaybolur,
Bilirim vefasız yâr olduğunu.
Nuri PEKSÖZ