Rengine Kandığım Dünya Şiiri - Masum Bela

Adeletin bumu Dünya.
Ne kadar yanar döner olmuşsun,
Adeta gökyüzünde parlıyorsun.
Sana yetişmekte zorlanıyorum inan
Az mola alda bende kaldığım yerden
Devam edeyim yarım kalan yaşantıma,
Yalanlarla dolu insanları sırtımda taşımaya
Tabii hızına yetişebilirsem yaşamaya..

İnsanların birbirine olan öfkelerini,
Bitmek bilmeyen kinlerini,nefretle bakan gözlerini
Dinmek bilmeyen rüzgarların,fırtınaya dönüşünü
İnsanların vefasızlılığını,
İzliyorum sessizce köşemde..
Söyle bana yalan dünya,bu mu senin adaletin
Bunu mu reva gördün sen bize,
Söylesene rengine kandığım ihtişamlı Dünya..

Biz sevdiklerimize kıyamazken,
İftira atıp,dostluktan bahsedip,
Dakika da arkadaşını satanlara
Mert'im deyip,dansöz gibi kıvıranlara
Çok şey diyesim var aslında.
Kimin eli kimin cebinde,o bile belli değil
Ne derdin biter,ne de çilen
Rengine hayaline kandığım Dünya,
Sende mi maskeye merak sardın..

Senin uğruna can yakanlar,
Senin uğruna yürek yıkanlar
Daldan dala konup uçanlar.
Yürekleri başka,dilleri başka konuşanlar
Yalanlara,yanlışlara,kurşun yağdıranlar
Söylesene,ne geçiyor eline
Dargınlıktan küskünlükten başka.
Ben sordum; Cevabı sende saklı,rengine kandığım Dünya..

Rengin kadar alımlı,bir o kadar da boş Dünya
Ne sevgi kalmış, ne saygı kalmış
Hepsi ayaklar altına alınmış
Herkes ne oldum delisi olmuş,
Dünyanın çivisi çıkmış,her yeri başka oynar olmuş,
Kimin umrunda..
Ah be yalan dünya,ah be ihtişamlı Dünya
Söylesene hangi rengine uyalım..

Ne oldum demeyeceksin hayatta,
Ne olacağın zaten belli değil
Bu hayatın kime ne getireceği
Kimden ne alacağı hiç mi hiç belli değil
Kendini birden bire uçurumun kenarında bulursun
Feleğin şaşar,neye uğradığını anlamazsın.
İşte buda hayatın bir oyunu,
Ya sen ona uyarsın,yada o sana..

Bana ne verdin ki,rengine kandığım Dünya,
Neyimi alacaksın.Neyim kaldı yaralardan başka,
Nerden bileceksin ki,gönlümün perdelerini kapattığımı
Bir daha kimseye güvenmemeyi,
Bir daha kimseyi sevmemeyi..
Bilir misin,sen bilemezsin! !
Tatmadığın o duyguları,o mutluluğu
Sen incitmekten başka birşey bilmezsin,
Alımlı renklerine kandığım Dünya..

Çıkmaz sokaklarında kaybettin kendini
Mucizeler beklersin,Oda sana çok uzaktır erişemezsin
Hayata baş kaldırır,yinede yaşadıklarından ders almazsın
Herşeye rağmen yüreğinde ki,o insan sevgisini terk etmezsin
Yaşanmış yaşanacak olan tuzaklarına inat.
Hayatın diyetini ödettin ya bize verdiğin hüzünle
Ah be ihtişamlı Dünya ahhhhh.
Söylesene; Bana verdiğin renk hangisi..
Rengine,hayaline kandığım Dünya..