Gövdemi kesen bıçak
Kalbime sessizce sığınmaya çalışan
Çocuk için
Rüzgar dağıt öfkemi
Yalnızlık ellerimize girdi
Ölüm var insanın başında
Nöbette bekleyen..
Gidecek bir yer yok;
Bir yol yok,
Demeyelim
Coşkulu geceler
Karamsar gündüzlerin
Gölgesinde
Kalmışsa
Uyanık düşünme soluklarımı
iki güvercin biri
kendini gömer
ya da
kanatlarıyla kafasını saklar
boynuma aslını astığım
Sevda gökyüzüne karışmış
Figür aynadan sıkılmış
Karşı duvar dibinde narin çiçekler
Bisiklete küsmüş çocuklar
Sanki; gelişin sonsuz bir sevinç
Aramızda bir şey mi var;
Bir söz, söylenmemiş mi
Bir yer mi var
Hala gidemediğimiz
Söz çağırıyorsa
Aydan gelen sessizlikte
Sığmıyorsan kendine
Okuyup yazdığın dil unutmaz
Avucunda sakladığın sözcükler
Ateşin parlayan alevine anlatırlar
ece ayhan senin u harfine
göz değdi
onca acı eşyaya..
eşya acı biriktirdi
tortusu yapıştı kağıda acının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!