Sen gelirsin sabahın rengiyle pencereme
Bütün renkler anlamını yitirir
Rengin kalır geriye
Kuşlar susar, güneş utanır
Karanlık ölür
Bütün renkler secdeye kapanır
Senin rengini gören çocuklar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta