Rengimiz Acımız Birdi

Tarlada pamuk toplayan,
Eller gibiydi yüreklerimiz.
Hırpalanmış umutlarımızı,
Ahımızı duyanlar anlardı.

Yaz sıcaklarına bıraktık,
Karşılıksız sevmelerimizi.
Ömrün hasat mevsimini,
Bekleyemedi gülüşlerimiz.

Umut toplanan tarlaların,
Açmamış birer gülüydük.
Koparılmayı hayal ederken,
Güneş kavurdu ve solduk.

Acilarımız ve umutlarımız,
Söylenen türkülerimiz birdi.
Hepimizin elleri yaralıydı.
Güneş altında rengimiz bir.