Rengim Şiiri - Aylin Ayla Selçukoğlu

Ilkin beyazdim
Uzunca yasadim bozulmadan
Dokunmuyorlardi
Anlamazdim ya ki
Benlerimden,kahverengi benlerimden bile bihaberdim
Zamanla yeserdim
Göge uzanan uzun dallarda
Pembeydi gülüslerim
Sicacik nakislarim yagmur kokardi
Sandigim kocaman,içi de dolu
Düzdürmüsüm,anamla,bacimla
Tüm renkleri
Masmavi denize asiktim
Su çekerdi beni alabildigine
Daglar benim için vardi sanki
Alip basimi gitsem de
Bagira bagira,hiçkira hiçkira
Aglamayi ögrensem diye
Yolculuklari severdim
Kavustururdu beni yesile
Umuda tasirdi gri martlar
Tarifsiz gelirdi sevgiler
Sarardi gezen yüregim
Dalimdan düsen son yaprak gibi
Mavi çocuk yandi
Gri küllerle savruldu
Ardina kara yürek daglandi
Geceler karayagiz
Kan kirmizi didelerim
Didemde sancim büyüdü
Yüregim oyuna aç
Kuzgun ötermis
Kiremit rengi hangi,kimler
Kemiklerim dahi sevmez artik
Uyanir uyanmaz gördügüm
Islak,siyahi nazli bebegi
Menekse kokacak yarin
Oyalarla sigindim
Koyu yesile çalan limana durgun
Demir attim…
Alem bahari bilmez
Ya yazi,ya kisi yasar
Bir ben kaldim saydam bahari yasayan
Basi sonu belli
Yasayacaksan gözünü karartacak
Mühürleyeceksin renkleri
Güne aydin,geceye iyi demek için
Ama agartacaksin ufkunu
Kizil goncayi sunabileceksin
Hak ettigin beyaz dönüste…

14.02.2002-Persembe-23.59/00.14