Rengim, Şeftalinin Çekirdeğinde

Zindanlarından dağlara doğru
Bir başka mevsim olurum
Dağlarından zindanlarına...

Yaşam tutkusuna örtünür damarım
Yükselen dumana bakmaksızın
Güneşin gülümsemesiyle,
Yeniden çıkıp
O küllenmiş toprağın içinden
Filize dururum.

Sevisi ölesiye bağlı,
Sevdasında güneşin sevileri,

Bir kardelen, nasıl ki verir rengini
Meydan okurcasına
Güneş,
Nasıl tat katarsa
Rengine,
Tadına,
Şeftalinin, çekirdeğine değin,

Bu kara toprağın ezgisi de olsa
Renklenir, dillenir...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)