Rengi Sarı Şiiri - Elif Karaca

Yar! Bir acayip rengi kaldı dünlerin
iç sızısı,boş bakış ve kendine intizar
Bir fırtına,darmadağın boş oda
Ellerimde ten kokusu an geçtikçe uçuşan
Kapı ardına kadar açılmış,uzakta ayak sesi
merdivende anılar,bahçede o salıncak
sen mi gittin,ben mi bittim,belirsiz
Bir ezgi tutturmuş kırık dökük anılar
Rengi sarı ne varsa kıpırdayan herşeyin
Günsarısına boyandı umutlar
Hani derdin ya:' sonsuz aşk ummandır,
özgürlük katar kalbe'
De bana a vefasız,ben şimdi,
neden mahkum gibiyim
artık hükmü okunmayan dünlere?