Senin duyman için direnişti tüm alfabesi kırık heceler..
Ne duyabiliyordun beni...
Ne görmek caizdi seni..
Sen dili kesilmiş kan rengi üzümlerden şarap esiri..
Okuyabildiğini söyle bari..
Bunca kelime asmasın kendini dar'ağcına..
Hani herşeyi kabullenmiş masum bi idam mahkumu gibi...
Bana bak gözlerimin içine..
Görebiliyor musun sen rengi kara deliliği...
Şimdi alfabesi kırık tüm şiirleri yakma vakti..
Kayıt Tarihi : 23.10.2014 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!