Oyun hamuru misali rengarenkti hayalleri
Kimi kırmızı, kimi mavi, kimi sarı...
Sonra sayısız insanlar çıkageldi,
Renklerin cazibesine kapılıp,
Onun hayallerini çaldılar,
Pervasızca kendi avuçlarına alıp, yuvarladılar,
Parmak uçlarıyla çekiştirip,
Umarsızca kendi düşlerini renklendirmeye koyuldular.
Rengarenk, elastik, her biri birbirinden fantastik,
Çekiştirdikçe uzayan, birbirine karıştıkça renklenen hülyalar...
Lakin, bilmiyorlar ki onun da bir dayanma gücü var.
Mücadele etti, geri aldı avuçlarının arasına,
Katılaşmış, renkleri karışmıştı elden ele dolaşmaktan
Uğraştı saatlerce,
Yeniden yumuşayıp şekillensin diye...
Gözyaşlarıyla yumuşattığı an, hayalleri biteviye.
Neden sonra aldı parmak uçlarına hayallerini,
Sıraladı renkleri gönlünce,
Şekil verdi dilediğince.
Sağa evirdi, sola çevirdi,
İşledi düşlerini ince ince.
Huzura erdi işte o an,
Böylece uyandı kış uykusundan,
Yedi cihan.
(İstanbul, 20.10.2013)
Hikmet GedikliKayıt Tarihi : 7.11.2013 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!