kaybolup giden
yitik günlerin sabahında
viraneye dönen
umut bahçelerinin
solmuş çiçeklerini topluyorum
bir başıma
ironik bir geçmişin
çelişkileri ve belirsizlikleriyle
harmanlanmış
ne yaşanmış
ne yaşanmamış
tüm bu zamanlara inat
kendine ihanetin
son perdesini oynuyorum
bir başıma
ve cebimde
o çok sevdiğim
rengarenk bilyeler
Kayıt Tarihi : 3.10.2006 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!