Vahşice kırıma uğratılırken bütün çiçekler
Suskunluk sarmalına bürünmüş böcekler
Bir bir kopartılırken köklerinden göcekler
Türküler, şarkılar söylemiş sinekler
Rüzgarlar, yağmurlar, dalgalar döverken
Kurtlar, çakallar, sırtlanlar çökerken
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta