Kafatasından mürekkep, papatyadan merkep,
Prensinin önünde prensesi öpmek,
Renksizliği hayatın kaldı eskilerde,
Şimdi eskiler bile oldu rengarenk.
Şimdi kafamın içi sadece kanla dolu,
Düşünceler terk ediyor gözüküyor yolun sonu
Güneş batıdan doğmuş, yaklaşmış kıyamet,
Seslenilmiş güneşe, "durma haydi kıyam et!"
Gözlerin kan çanağı, terlemiş bıyık,
Onca mermi sonrası basit bir sıyrık,
Böyle böyle delirir insan, hatırlayın,
Diktatörün emriyle başlatılmış toplu kıyım.
Kayıt Tarihi : 2.5.2022 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!