derelerin
gökyüzünün
uçsuz bucaksızlığın
en mavisiydi umutlarımız
ve en yeşili
el değmemiş ormanların
toprağa düşmüş tohumun
sonsuz yaratıcılığın
kırmızısıydı
içimizde sönmeyen ateşin
gonca gülün
damarlarımızdaki kanın
iyimserliğin sarısı
kaplardı içimi
mimoza damgalı bir gece yarısı
bağrında, kırık gönül yarası
en eflatunuydu leylakların
ve her Allah'ın günü
lavanta kokulu kadına
ıskalamayan şiddetiyle
beyazdı
anaların ak sütü gibi helal
ve kirletilmeye hazır sayfaların
ilk harfi kadar mahcup
matemlerin
alın yazılarının
yazgıların
kara bahtların en zifirisiydi
Temmuz 2021
Kayıt Tarihi : 9.7.2021 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!