Rengâhenk Şiiri - Aydın Uzkan

Destursuz
Ve nazar etmemiş gözle
Utancın dağlarında yankılanır sarımsı düşler
Vuslatı kurşuna dizer uzakların gardiyanı
İki ezan arasında boy verir çöküşler

Renksizlikten
Tel tel dökülürken yarının avucundaki kına
Yağmurunu bölüşür öksüz bulutlar
Morarmış bir gecede
Rengâhenk umudun beşiğini sallar doğurgan sabır
Duvağı açılmamış son hecede

Teslimiyetini harmanlar
Puslu camın ardındaki yırtmacı büyük ağrılar
Muhalif çukurlara dolar sancıyan toprak
Boş küfesinde hamalın
Darasını düşer beyaz çağrılar

Teli kopuk saz gibi
Kekik kokusunu yaralarına sürer ahir
Çehreye mıhlanır dolunayın bedenindeki çığlık
Yeşil sabrın dervişine dair

Fitili çekilmiş sükûtun girdabında
Usulca makaslanır bir ninenin ağzındaki kırık ninni
Diri çelişkilerin darağacına meyleder bilinci
Griye çalan alemde
Dimağına dökülür lekelerin sevinci

Fevri kopuşların ertesinde
Rayları sökülürken bekleyişin
Okunur alemin kırık kelimeli meali
Suyun kabarcığı kadar güzel kalbin seyahatinde
Geleceğe zimmetlenir geçmişin hayali

* edebiyatevi.com dan alıntılanmıştır