Doğan ilk güneşi bekleyen sevdam var
İsmini koymamışken henüz ellerime doğan
Hep dokuz diye söylenen ve son ayı bilinen
Ama hep kutlanan engüzel günüm benim
Sığmaz ki hiçbir yere kıyamam paylaşamam
Korkarım nedenini kimselere söyleyemem
Sadece severim sevdikçe çoğalacak bilirim
Verdikçe her şeyimi tarifsiz bir mutluluk
Yetmez ki dünyamın engüzel ülkeleri sevdama
Derya olsa düşmez üzerine bir damla
Düşüremem ki karasına sevdanın ben tutarım
Dinmez sevinçlerim dolduramaz hiçbir şey
Unutulmayan o kokusudur doğduğu yerdeki
İsterim özlerim ama hep aç kalırım o kokuya
Büyüdükçe küçülür mü diyebilsem de bir anda
Açılır yelkenlerim sürükler sevda mevsimlerine
Yetmez az kalır doymaz aç kalır ister son kalır
Ama ben severim ve bilirim sevildikçe oda sever
Beni sevdiğini İlk söyleyeceği günü beklerken
İnanamayıp kalbim duracakmış gibi olur
Yüreğinde olduğunu bile bilemeden bir anda
Nekadar diye sorduğumda çok diyen elleriyle
Açılan yine o sevgidir engüzelidir aslında
Bulamayana aşkolsun artık mavişimin gözlerinde
Kayıt Tarihi : 16.5.2008 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri günün birinde bir çocuğum olursa ona armağan etmek için yazmıştım.Nihayet gerçekleşti 20/11/2010 Biricik eşim ve kızıma armağanımdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!