Rena (2) Şiiri - Leyla Bay

Seni daha ne kadar yazacağım Rena...
Kaç kalem uğruna feda olacak
Kaç defter sayfası günaha girecek
Kaç şiiri katledip, kaç mısranın celladı olacağım...

Her elveda ,dediğimde Rena
Yüreğim tekrar tekrar merhaba,diyor sana
Bu nasıl gidiş, bu nasıl her dafasında tekrar tekrar geri dönüş...
Evet Rena...evet evet...ben anladım...
Anladım ellerim veda etse de
Yüreğim... gönlüm veda edemiyor sana...

Bana bir şey söyle, ... konuş Rena
Dilin,dilsiz
Gözlerin fersiz mi Rena
İşte karşındayım tüm lisanımla
İşte buradayım tüm insanlığımla
Herkesi gören gözlerin...bir bana mı düşman
Herkese gülen gözlerin,bir bana mı pişman...

Perişanım Rena... pişmanım
Nereye gidersem gideyim... tüm lisanlar sana çevriliyor
Tüm insanlar sanki seni söylüyor...
Daha ben bile seni tanımadan... nasıl oluyorda bu insanlar senden bahsediyor...
Neden her yerde sen...
Neden her yerde sesin
Neden herkesin derdine çare,
Bir bana çaresizsin Rena...

Yemek sen,
Su sen,
Hava sensin buralarda Rena...
Tat, tuz ,koku sen
Gurbet sensin Rena
Buralar gurbet kokuyor
Açılan sofralarda sen sunuluyor
Tuz yerine sen ikram ediliyor
Ekmek kadar kıymetli
Su kadar aziz ve aydınlıksın Rena...

Dönebilsem Rena... dönebilsem en başa
Söyleyebilsem sana yaşadıklarımı... yaşayamadıklarımı... yaşamak istediklerimi
Dinler misin Rena...
Anlatsam sana kırgınlıklarmı, kırıklarımı
Dökük saçık, perişan kalbimin hâlini ,anlar mısın...
Ne kadar diksem de,
Bir türlü dikiş tutmayan gönlümün yarasını...
Merhem sürüp şifa olur musun Rena...

Gidiyorum Rena... Belki de gittiğimi sanıyorum
Ne kadar uzaklaşsam senden...bir o kadar da yaklaşıyorum
Kendimle savaşıyorum Rena
Silahsız, kılıçsız çıkıyorum kendimin karşısına,
Savaştıkça mağlup oluyorum... yeniliyorum Rena

Seyyar mahkemelerde yargılanıyorum
Hakimi benim, savcısı ben,savunucusu yine ben...
Tanık benim Rena... sanık ben
Davalı ben... davacı ben
Kendi kalbimin kalemini kırıyorum
Kendi kalbimde,kendime dar ağacı kuruyorum...
Urganı geçirip boynuma,nefessiz kalıyorum
Ölüm her an peşimde Rena
Azrail kol geziyor kalbimin eşiğinde...

Benim halîm bu Rena
Ölü müyüm,diri miyim bilmiyorum
Ağlıyor muyum, gülüyor muyum çözemiyorum...
Görüyor muyum Rena...kör müyüm
Yoksa görünmez bağlarla kördüğüm müyüm...

Bekle beni Rena... geleceğim yine
Öyle canlı kanlı değil bu gelişim
Yine geleceğim sana...bazen bir gece
Bazen bin heceyle...
Bazen bir rüya,bazen bir hülyayla...
Bazen bir düş,bazen de bir gülüşle...
Aydınlıkta arama beni Rena, karanlığa bak...
Romanlarda,masallarda arama Rena
Şarkılara, türkülere... şiirlere bak...
İsmimle,cismimle,resmimle oradayım
Aşkımla,sevdamla sevgimle buradayım
Bekle Rena...bekle...yolun sonundayım...
Bu da demektir ki, senin en yakınındayım... Bekle beni Rena...📌