Remzi Demirele Şiiri - Ali Karaca

Koptu sanki yüreğimin yarısı,
Rahmeti rahmana gitmiş arkadaş.
Eksildi dostumun daha birisi,
Bir acıyı daha tattı garip baş.

İyi arkadaştı, iyiden iyi,
Ben ondan öğrendim, dostu sevmeyi,
Kitabı yazmazdı, yalan hileyi,
Rahmeti rahmana uçmuş arkadaş.

Mertti mertlik onun özünde vardı,
Düşmanına dahi mertçe bakardı,
Erken gitti, daha zamanı vardı,
Rahmeti rahmana gitmiş arkadaş.

Kırılırdı bükülmeyi bilmezdi,
Hainlerin arkasında olmazdı,
Namertlerin borusunu çalmazdı,
Rahmeti rahmana uçmuş arkadaş.

Namazında, niyazında biriydi,
Söz verirdi ve sözünün eriydi,
Para onun için bir el kiriydi,
Rahmeti rahmana gitmiş arkadaş.

Yedi veren olsun kabir toprağın,
Cennet olsun abim en son durağın,
Kevser tatsın Kevser dilin damağın,
Rasül şefatçın olsun arkadaş.