Remil Şiiri - Zinnur Aldaş

Remil

Baktım o gül yüzüne,
Yanakları al oldu.
Öptüm dudaklarından,
Şeker şerbet bal oldu
Şakaklarından inen,
Ter kokusu gül oldu.
Düşümde ki kadını,
Görmeyeli yıl oldu.
Gözyaşlarım sanki sel,
Kirpiklerim sal oldu.
Umutlarım karınca,
Hasret ise fil oldu.
Her gün tekleyen kalbim,
Şarjı biten pil oldu.
Yazdığım tüm şiirler,
Sana çıkan fal oldu.
Gözlerinin közünde,
Yandı yürek kül oldu.
Gördüğü günden beri,
Zinnur sana kul oldu.