Remel Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

REMEL
Ne oldu insanlara gözlere batar iman
Kalplerinde kin-nefret işleri oldu yaman
Mühürlenmiş kulaklar ulaşmaz ona derman
Batıl zail oldu der işte ilahi ferman

Kötü gözle bakıyor inancına ceddine
Lakırtıları salar düşmez iken haddine
Girmiş Rus’un fikrine kapanmış Çin seddine
Bağlanmışsa feraset imkân yoktur meddine*

Âdem babası varken gorillere özenir
Safsatanın her türlü fikiriyle bezenir
Çıkar benimde dedem hoca deyip gezinir
Bilirsin insanlıkta bu safhaya ne denir

Bunlarda riya, kibir hedefte hangi emel
Yatıp kalkıp atılmış sanki bozuk bir temel
Kucak açmış domuza düşmandır tabi cemel*
Batıla döner yönü düşünmez yapar remel *

*med: uzatma
*cemel: deve
*remel: tavafda koşmak
Ahmet Arslan(hadimi)