Rem Şiiri - Ayşe Şafak Kanca

Bir şey kaybettim aklımın ucunda
Belki bulurum diye rem
Belki bir tüy şeytan
Soldan yürümeyi adet edinmiştim
Parke taşları hesap sormazdı nitekim
Bu huysuz ve düzensiz ve zor-lu- koşuda
Gözlerimiz infilak çiçekleri
Ne seratoninler ve dostları da vurdular
Hafızanın cidarları ne alçak be birader

(Tramvay durağı camdan, kopardın
beni candan/1/4 uyku sonra kur kur
Bu bir rüya değil başını duvarlara vur
De-lira vatman de-lira ve çalsın kampanalar)

İşaret dilinde melekler hala iyilikten sayılıyor
Kötülük yok satıyor ihtilaller tekmil-i bir
Bir meydan, için için hezeyanlar kusuyor
Ayinlerde mumlar yakıyorum, öfkeler ve kiliseler
İtalik, yan yatmış fırtınada bazı geceler
Hala süslü halaylar, güzü yaşlı ihtimaller
Belki gelirsin diye krizantem
Belki birkaç satır şiir ve
Toksik mavi bir bulutla
Soldan yürüyorum
Vakit sensiz böyle geçiyor