Şükür ara verildi, çay demleyeyim bari
Mutfak biraz uzakta, reklam uzasa bari…
Reklam bolluğundandır, ses sıfırlar giderim,
Döner tekrar bakarım, zamanlama bilirim…
Çünkü yalnız yaşarım, televizyonum açık,
Kumandayı düşürmem, yememeliyim kazık…
Geçen yerde unuttum, baktım reklam başladı,
Kulağımı tıkadım, elim kumandayı aradı…
Neyse hemen buldum da, sesleri sıfırladım,
Tahammülüm kalmamış, vallahi de çok bıktım…
Reklam bir kez konulur, beyinlere konulmaz,
Kahvaltımdan çıkardım, şahsım, yeminli almaz…
En lezzetli bir şeyden, şahsım nefret etmiştir,
Bedava denildikçe, tercih etmeyecektir…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 3.5.2013 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!