Reisim Şiiri - Nuh Comba

Anadolu sanki tutuşmuş yanar
Ateş söner koru ağlar Reisim
Keşdağı’nda zaman çaresiz donar
Kızılöz’ün karı ağlar Reisim

İmanla bütündü mertliğin özün
Korkmadı, yılmadı budaktan gözün
Cevher misaliydi hitabın, sözün
Gözler zarı zarı ağlar Reisim

Dolmuyor Reisim yerlerin bomboş
Çakallar meydanda sesleri nahoş
Coş şimdi yüreğim matem ile coş
Gök kubbenin varı ağlar Reisim

Keşdağı hasını yedi yiğidin
Tomurcuk açmamış salkım söğüdün
Rüzgârlar söylerken acı ağıdın
Dallar kırık harı ağlar Reisim

Temmuz olur âlem yansa donan kim
Zemheri ayında köz köz yanan kim
Gece gündüz Reis diye anan kim
Acep kimin yâri ağlar Reisim

İçimiz ağlarken gülemiyoruz
Kader yazısını silemiyoruz
Halimiz ne olur bilemiyoruz
Kale yıkık suru ağlar Reisim

Nuh Comba