Bir gün çıkıp ansızın,
Geldin, girdin aramıza.
Kısa zamanda sevdik seni,
Merhem oldun yaramıza.
Sordum; kimdir bu yiğit? Dediler;
Bozok Diyarından Erdal YILMAZ
Ama gurbet icat edilmiş
Neylesin, yüzü gülmez..!
Söyledi, ömrümce gezdim diyar diyar
Erzurum, Kayseri ve dahi Rize
Sonunda geldim aranıza
Gurbet, anlıma yazılmış bir yâr..!
Dedi:
Kum olalım derken,
Kaya olduk İspire
Bir sevda yüzünden çektiğim,
Sonu ölüm olsa bile..!
Su gibi akıp geçti günler,
Temmuz, Ağustos derken, geldi çattı Eylül.
Çok şeyler öğrendik senden,
Dileriz, ömrünce gül.
Hepimiz sevindik, yeniden dönüşüne
Ey koca reis
Ama:
Boynu bükük bıraktın, Ercan ve beni.
Bak şimdi gökler ağlıyor gidişine…
Yazmışsa Mevlâ, görüşürüz yine bir gün
Belki bir sonbahar günü sarı yapraklarla
Karaçay’da
Belki bir kış günü karlarında Erciyes’in
Adil Bülent Arı (Şube Müdürü) - Saat: 21.50– Osmaniye
Yazarından Erdal Yılmaz’a Hediye
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 08:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Memuriyetin cilveleri sebebiyle görev yerim Osmaniye İline değiştirilince çok üzülmüştüm ancak göreve başladığımda bana gösterilen yakınlıktan, kısa zamanda oraya alıştım. Bu ara bütün personelin de sevdiği ve bağırlarına bastıkları bir arkadaşları, ağabeyleri, kardeşleri olmuştum… Oradan ayrılırken, son derece herkes gibi ben de üzgündün, elime sıkıştırılan bir kağıtta yukarıdaki şiir vardı ve bir arkadaşım bütün personelin hissiyatını dile getirmişti ve altındaki notta da siir yazan şair tarafından bana hediye edildiği belirtiliyordu.. Bu şiiri yayınlamak benim için bir vefa borcu olduğundan, bu nedenle taktirlerinize sunuyorum…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!