Reis Şiiri - Kürşat Sungur

Yatağına sığmaz bir ırmaktım ben
Bilmem neden, nasıl duruldum reis
Zordu fakat hep yükseğe aktım ben
Bel ki ondan böyle yoruldum reis

Gönül verdim gönül, kutlu sevdaya
El açtım yalvardım yüce mevlaya
Kaç kez batıp çıktım, nice belaya
Kaç kez can evimden vuruldum reis

Bu abı hayattır iç diyen oldu
Varlık yada yokluk, seç diyen oldu
Engin kapılardan geç diyen oldu
Eğilmedim amma kırıldım reis

Zaman artık başka zaman dediler
Bu gidişle halin güman dediler
Toz bulutu senin davan  dediler
Öfkemden yay gibi gerildim reis

Kanmadım sözlerin tek hecesine
Tırmandım dağların en yücesine
Can verdim umudun her gecesine
Her sabah yeniden dirildim reis

Ne derdim var ise arşa bildirdim
Yapayalnızlıkla nefis öldürdüm
Kendimi elimden tutup kaldırdım
Dost yoktu, kendime sarıldım reis