Reis Şiiri - Ertuğrul Tüfek

REİS
Her namlunun ucundaydı…
Her patlayan silahın hedefin de
O, zamanın ötesin de …
O, doğduğu dağlarda Tanrıdağlarının zirvesin de
Savaş Tanrısı kürşad ın huzurunda
Hiç doya doya sarılmadık bir birimize
Kalleş bir kumpast ayırdı bizi
Yollarımızı ayırsa da hasret rüzgarı
Ruhlarımız birleşir başbuğ otağında
Ötüken cennet olur açar da göğsünü vermez kimseye
Sıla hasreti düşer yüreğimize
Bir zümrüdü Anka el verir yüreğimize
Herkes sırtını dönse de
Elverir atsız ata bize

Gene yurt olur vatan kurarız
Bütün gönül saraylarını basarız…
Tanrılar katında Tanrılaşırız.
Yoldaşını yarı yolda koymayan
Güz yiğitleri gibi ölürüz de
Sözümüzü tutarız be REİS
Gidişimiz sessiz ve habersiz olur belki kimse fark etmez
Ama dönüşümüz umut, mutluluk olur
Düşler ülkesinde….

SENİ İYİ BİLİRİM TANRIM,
ÇOCUKLUĞUMU ELİMDEN ALDIN
YAPTIĞIM KARDAN ADAMA GÜNEŞİ DOĞDURDUN…