Rehmetlik Neneme Mesaj

Aldım elime telefonu istedim ki. neneme mesaj yazım, burdakı nağıllardan danışım ona. Yadımdadır başımı qoyardım nenemin dizine nağıl danışardı mene, “Göyçek Fatime” “Keçelin nağılı”,”Melikmemmed” “Cırtdan”. Her defe Melikmemmedle quyuya enerdik, “ağ qoç”un beline minerdik, “ağ qoç” “qara qoç”un beline atardı bizi. Çox severdim nağılları, nağıl dünyasına düşmek isterdim, xeyallar qurardım. Şirin olardı nenemin nağılları, cibindeki noğullar kimi. Böyüdükce nağılların gerçekliyine inandım, uçan xalçanı, danışan sandığı anladım. İndi her defe eskalator deyilen kendirle quyunun dibine enerken sen yadıma düşürsen, ay nene. Allah heç kesin eskalatorunu kesmesin. Kendir keslilende bir nefer yıxılırsa, gör eskalatorda neçe nefer olur. Quyunun dibinde sağa- sola şütüyen “ağ qoç”un “qara qoç”un gerçeye döndüyünü sen de gör isterdim.
Sözün yadıma düşür, nene, acığın tutanda “yere giresen” deyerdin. En pis qarğışın idi. İndi heç de yerin altı üstünden pis deyil, ay nene. Yerin üstünde yer- yurd qalmayıb. hamısı elden gedib, yerimiz daralıb. Yere girib yerden çıxırıq, nene, özü de günde neçe defe. Yere girmek çox ucuzdu, nene 20 qepiye, qanad açıb göye uçmaq ise indi çox bahadır.
Yadındadırmı filankes “yer altından yasa gedir, saman altından su yeridir” deyerdin? İndi neinki yasa, her yere gedirik yer altından. Neler yeritmirik yer altından. Uşaqlar senin meselini de deyişdiribler, saman altından koka-kola yeridirler.
Simurq quşu tükünü vererdi Melikmemmede, ne vaxt yandırsa yanında hazır olardı. Allah sim simin canını sağ elesin, ele sehirli çıraqdan çıxan cinin de. Herenin elinde bir telefon, yandır Amerika yanındadır. Hele interneti demirem, ay nene, neler yoxdu ki, içinde aç notbuku dünya qarşındadı. Google deyilen bir şey de var lap senin yaddaşın kimi, hardan deyirsen ordan xeber verir. Neyse... Allah sene rehmet elesin, ay nene, hayıf ki, görmedin yoxsa ne nağıllar yaşadacaqdım sene.
Amma bir eskiyimiz var e, nene, keçmişde gördüyün köhne kişiler azalıb. Demirem ey yoxdu amma azalıb. Sen deyirdin ki, köhne kişiler bir “men ölüm”e, bir “sen öl”e bir at bağışlayırdılar. Bir at da ki,indiki bir Mersedesin, bir BMV nin qiymetindeydi. İndi sözünü tutan azdı, qeybetde, dedi- qoduda mehelle arvadlarını keçenler var. Arxadan vuranı, ayaq altı qazanı, ikiüzlüsü, yaltağı, kişiye yaraşmayan daha neçe sifetler. Sizin vaxtınızda kişinin bir adı olardı KİŞİ! . İndi elesi var ki, neçe adı var, neçe ünvanı. Elbette hamısını demirem mesajı oxuyan payını götürecek.
Yadımdadı bir nakişi, bir şerefsiz görende “papağın boş qalsın” deyerdin. İndi boş qalan papaqların sahibi tapılmır, çoxusu Rusiyadadı, tapılsa da o papaqlar o başları qebul elemez.. Dediyim odur ki, baş da azalıb, "papaq" da. Papaq dükanları da tek tükdü. Orda da papaqlar baş gözleyir.. Daha çox gözleyerler nene baş “defisit”di, yani senin sözünle desek qıtlıqdı. Çox isteyirdim bilem ora papaqsız geden kişilerin veziyyeti necedir? Onlara xeber yolla ki, papaqları onları axtarır.
Nene sene bir bed xeberim de var, qoy onu da deyim amma keyfini pozma. İki mertebeli eviniz yandı. Evde bir senin gelininin, bir de onun iki gelininin cehizi yandı. Heç ne çıxarda bilmediler yanğından. tekce şirin canlarını qurtardılar. Sandıqda da her şey yandı nene, tekce senin ipek kelağayın yanmadı. Namusu ite atıblar yemeyib, heç od da yandırmadı. Qurban olum senin kelağayına, nene. İndi mendedi o ipek kelağayı, arxayın ol... Helelik bu qeder nene rahat uyu, belke yene mesaj yazdım sene....

30.06.2008
Bakı