Zamanda Kaybolan Rehin Şiiri - Yusuf Akın 3

Ağca rüzgarlara teslim ettim bakir demleri Kızılderili atasözü kadar süfli elbiselerim.
Çıplak çocukluğumu sihirbazlar eşliğinde ağaç kovuklarına gizledim.
Yaşlarıyla yeşerttim zamanda kaybolan bütün grileri.

Yalnızlığın tanımı bir şaire kalmadan, berceste kovukta kabaran göğüs kafesinden sıçradı.
Evet bu acı, tarih oyununda en tumturak sahneydi.

O göğüs kafesi, hafifleyen düşlerin gaflete düştüğü anda heybetli kalabalıkların heybesine rehin verildi.
Yalnız tek bir değiş tokuş…
Sadece efsunkar bir göçebe kavim yok olup bu esaret son bulursa, gafletten uyanacak rehin.

Keşfetmedim bu piyes sandığınız söylenişleri

Tanımlamak istemedim yoksa ne biçimsiz tavırlarla ekşittim suratımı ve sayıkladım; diyalektik mi? Bedel mi?

Her neydiyse olsundu, gürültülü kalabalıkların heybesinde rehin tutuldum

Hep selam verdim solgun saygınlıklara ve büklüm büklüm gafletleri çekiştirdim arasız.

Sihirbazların matemiyle ertelendi yarına ağaç kovukları.