Rehber Önde Şiiri - Ömer Akpınar

Gözleri semâlarda, üstünde yamalı hırka.
Ashabı Ömer’le aziz oldu, erince kırka.
Akın akın dâvetine koşar oldu her fırka.
Seninle geldi saadet, alemde her ırka.

Sözleri muhatabın yüreğini yakardı.
Yaslandığın duvarlar, misk gibi kokardı.
Bir işaretin Kâbe’deki putları yıkardı.
Bastığın kaya, Miraca ardınca çıkardı.

Nuruyla tefevvuk etti, Arap Yarımadası.
Birkaç hurmadan ibaretti, günlük gıdası.
Kalplere tesir ederdi, mübarek sedâsı.
Dağılmış orduyu cem ederdi, tek nidâsı.

Bıraktığı mirası, Kuran ve Sünnetti.
Mûte’de beş bin neferi yüz bine yetti.
Hatipleri ilzam eden, elindeki âyetti.
İnzaliyle yedi asılıyı Kabe’den ref etti.

Alem arasa da bulamaz, eşini menendini.
Ümmeti için helak etti, bir ömür kendini.
Gâlip geldi diğer dinlere, getirdiği dini.
Bekliyordu kainat, doğsa diye mevlidini.

Amel defteri elimde, günahlar kabarık.
Yollarda nefsânî hendek, şeytanî yarık.
Rehber önde; elinde Kuran, başında sarık.
Ardınca giderim, ayağımda demir çarık.