Rehavet Çöktü Şiiri - Nebi Ünler

Dün sevgi yağmurunda
Günahlarımı yudun...
Ben yorgunluk çamurunda
Rehavet çöktü üzerime uyumuşum

Aşkamdan ölü gibi uyudum, rüyamda yaramazlık!
Yastık bir yerde, yorgan bir yerde, ben başka yerde
Dağılmış saçların, bundan sonrası, kırmızı noktalık!
Garip olsaydı, zıplardı üzerimde, bilmiyorum şimdi nerde

Belki gelirsin diye, küstürdüm zavallıyı,
Giremesin diye her bir yeri tıkadım....
Boşu boşuna umutlandırdın Adanalıyı
Sadakatimi mi vefamımı sınadın.

Farkında değilmişim, Yorgunluğumun
İhtiyacım varmış uykuya
Megerse! ben ne kadar çok gerilmişim
Mahkummuşum, sevda denen tutkuya

Yorgun Yağmur yine umutla dolu
Yarınlar seninle aydınlık, güzel...
Şu benim Yüreğim AYPERİ yolu,
Benim için yalnız AYPERİ güzel.

Adana, 20.02.2008 - 08:45 Y.Yağmur