Karın tokluğuna buyutmeye çalıştığı aşklara hep, teğt geçmiştı mutluluk,
Bu yüzden;
Acıktığı yerde, ömrunu yemeye başlıyordu kadın,
Acılar içinde regl olurken, rahmınden.
Aynı zamanda;
Döllenmemiş pis sevdalarını atıyordu dışarı, gözlerinden.
Ve küfürler savruluyordu dilinden kadının.!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Böylede olabılırdı evet
Ve küfürler savruluyordu dilinden kadının!
Belli ki;
Bir sonra ki sevd'aya erteliyordu,
Mutluluğa dair gebelik hayallerini.
Taa ki biri gelip düşürmeyi deneyinceye kadar!!!!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta