Regaip Armağanı Şiiri - Arif Arslan

Ey gecenin Rabbi, gündüzün Rabbi,
Ey güneşin Rabbi, yıldızın Rabbi..
Ey göklerin Rabbi, yerlerin Rabbi,
Bilinir-bilinmez her şeyin Rabbi…

Sana geldik işte bir kandil daha
Rahmet dağıtılan yüce dergaha..
Ellerimiz açık, boynumuz bükük,
Perişan halimiz yıkık ve dökük..
Yalnız sen anlarsın bu halde bizi,
Yalnız sen bilirsin kalplerimizi..
İsteklerimiz çok; bitmez, tükenmez,
Cürm-ü günahımız hesaba gelmez..
Tartamaz kantarlar vebalimizi,
Kimse de anlamaz, bilmez ki bizi..
Ne heyecan kaldı, ne his, ne duygu,
Ruhumuzu sarmış bir derin uyku..
Ne ümit, ne aşk var kalplerimizde,
Ne azim, ne kuvvet dizlerimizde..

Bize bir şey ver ki, her şey silinsin,
Onunla her duygu yerine gelsin..
Bu aziz gecenin hatırı için,
Güneş ağarmadan kalpler dirilsin..
Yıkansın, durulsun duygularımız,
Gündüzden ak olsun uykularımız..
Kullar tevbe etsin veballerine,
Vicdanlar kavuşsun nurlu haline..
Gafletler delinsin, nefisler yansın,
Mü’minler bu gece artık uyansın..
Pişman olup herkse secdeye varsın,
Alınlar terlesin, gözler yaşarsın..
Günahlar silinsin, hatalar yansın,
Yeryüzü, gökyüzü nura boyansın..

Ve içten bir duyuş, bir tatlı ilham:
Desin ki “affetti, sizleri tamam..! ”

Her yürek içinde hissetsin seni;
Artık bir kul olsun sabah yepyeni..
Sonra da yeniden hayata dönüp,
İman, aşk, ümitle hizaya gelip,
Diyelim: “Rabbimiz şükürler olsun! ”
İçimiz dışımız huzurla dolsun..
Affını bekleyen her bir mümine,
Bu kandil böyle bir armağan olsun..!

12 Eylül '02