Tükettikçe tükeniyorum her an
Acımasız bakışları üzerimde zamanın
Bir labirentin açmazına kilitlenmişim
Kaçıp gittiğim yer hep aynı yer
Ayaklarımı çektim yerin omuzlarından
Yürek ritimlerim toprağın nabzıyla aynı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta