Refiya. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Sevgilinin adı yok kendi yok,
Refiya'nın tahammülü kalmamış,
Beklemeye bekletilmeye zamanı yok,

Kimdir aradığın bu talihli sevgili?
Daha tanımadan kavuşamadan,
Adına şiirler destanlar yazdıran,

Belki tomurcuktur yeşermemiştir,
Susuz kalmış ciğeri yanmıştır,
Kızarmaya güller açmaya,
Baharı yağmurları beklemiştir,

O'da yârine kavuşmak için
Birde seni bulmak için,
Sadece Senden Refiya senden,
Bir damla gözyaşı beklemiştir,

Belki sevgiye muhtaçsın,
Saçlarını okşayacak bir ele,
Gözlerine hayran hayran bakıp,
Seni seviyorum diyen birine,
O'da beni sevsin diye seni beklemiştir,

Belki bilmeden anlamadan,
İçten gizlice ve zikirce,
Sen Rahmanı sevmişindir,
Gönlüne de sekineti girmiştir,

Halim olan odur, En sevgili olanda,
Senin ruhunu kuşatmış kendine çevirmiş,
Rabbini çokça anman ve ona teslim olduğun için,
Rabbinde kulluğa layık bulmuş ve seni sevmiştir,