Referans Mektubu Şiiri - Mehdi Anlaroğlu

Bugün ilk defa başımızı önümüze eğdirdin
Kafamızı gömdün toprağa
Sana bakan gözlerimizi gömdün.
Seni anlatan dudaklarımızı
Sesini duymak için yaratılan kulaklarımızı
O uzun saçlarımızı gömdün…

Ama bedenimiz dışarıda kaldı biliyor musun?
Onu da göm.
Göm ki, sana gelmek için can atan ayaklarımız
Seni korumak için yaratılmış kollarımız
Ve senin için akmayı bekleyen kanımız da
Kemiklerimiz de toprak olsun,
Seninle çarpan kalbimize böcekler dolsun
Cüzdanımızda taşıdığımız o bir tel saçın
O bir tel saçın mezarımıza konsun
Ki,
Sonsuzluğa giden ruhumuz
Ruhumuzda artık huzur bulsun...
Göm ki,
Bu satırlar sana yazılan son şiir olsun
Ve ‘seni seviyorum’ diyenlere
‘Ben bu kadar sevildim’ diye gösterilebilecek
Referans mektubun olsun…
Varsa alacağımız bir hak, bu aşktan yana
O hak da sana, helal-i hoş olsun…