Refakatçi Şiiri - Vedat Akdeniz

gecenin karanlığına doğru
usul usul ilerliyor zaman
hasretin bir girdap
içine doğru çekiyor tüm benliğimi
ellerindeki var olamayan elimin izini
silercesine
her adımda biraz daha eskiyor geçmiş
duvardaki saatin sesi yorgun argın
bilinmezliği kovalamaktan bıkmış
yelkovan
günlerin getireceği yükler ağır
bomboş geçiyor taşıtlar aralıksız
ve durağan bir bakışla izliyor
olup biteni birinci tekil şahıs
oysa gece yüzleştiriyor insanı
geçemediği sınavla öğrenciyi
patronla kovduğu işçiyi
aldatan sevgiliyle sevgiyi
ne bileyim limanla gemiyi
ya da emekle sömürüyü
şüpheliyle tanığı
yüzleştirir gibi
belki olduğun yerde
senle bensizliği yüzleştirir
şu sokakta her gece
hayalle gerçeği yüzleştiriyor
gel gör ki
yılmıyor insanoğlu işte
ne üretileni tüketmekten
ne de tüketen için üretmekten
yani sevilen gitmekten
kalan sevmekten yılmıyor
ama boş ver sen
yaşamaya bak
düşünme hiçbir şeyi
yokluğunun süresiz refakatçisiyim ben
05.02.2015
Silifke
Vedat AKDENİZ