Refakatçi Şiiri - Emre Yazıcı

Nasıl alıştıysam sana,
Söz geçiremiyorum duygularıma,

Mantıgım egemenliğini kaybetmeye başladı,
Duygularımın esiri oldu adeta.
Can çekişiyor günden güne,
İsmini sayıklaya sayıklaya.

En başa dönme imkanımız olsa,
Nasıl bir yol çizerdim diye,
Hiç düşünmedim bu yüzden biliyor musun!

Yine aynı şekilde, kalbimde kundak kurmana imkan verirdim,
Yüreğimi sallaya sallaya uyutsanda,
Yine eşlik ederdim bu oyuna.

Sonu önceden tahmin edilen bir film gibi,
Hüsran olacak yolun sonunda,
Bunun farkındayım ama;

Ben senin olmak istiyorum,
Yalandan da olsa bana aşkım demeni,
Seni seviyorum demeni istiyorum.

Çünkü sana inanan duygularıma söz geçiremiyorum artık.
Sen benden gideli çok oldu ama,
Yüreğim hala bir umutla yaşatıyor seni!

Onları inandır sende refakatçi olduguma,
Ve yüreğim seni zikretmesin artık,

Hadi!
Bana bu iyiliği son kez yap,
Bu sefer kırma beni,
Hadi öldür beni yeniden.

Sevmedin can çekiştirme,
Sana inanan duygularımın katili yine sen ol,

Ama bu sefer;
Acımadan öldür,
Yüreğimde bir damla sen kalmayana kadar...