Ben bir ölüyüm
Ne zaman, nasıl öldüğüm önemli değil,
Sen ne zaman mezar taşımın başında ağlasan
Ben gözyaşı olup ağlıyorum gözlerinden
Sen ne zaman mezar taşımın başında ağlasan
Uzanıp gözlerini siliyorum.
Gülümseyişine hala aşığım
Ve yüzünde belli belirsiz bir tebessüm olmaya
Ölene dek, bazen yanında olamayışlarım oluyordu
Artık hep seninleyim
Bazen yağmur olup ıslatıyorum seni
Hala sahilde benimle dolaşıp ıslanıyorsun
Ama farkında değilsin!
Saatlerce aynı bankta, aynı yerde
Güneşin batışını izlemeyi çok seviyorsun
Saatlerce bana sarıldığın için
Ben de çok severdim gün batışlarını
Hala seviyorum biliyor musun
Sarılamasan da bana…
En çok, o sevdiğimiz şarkıyı söylerdik
Geceleri ay ışığının altında
Sen yine ay ışığını seyrederken
Arada bir mırıldanıyorsun, ben dinliyorum
Arada bir ben fısıldıyorum kulaklarına
Ama sen dinleyemiyorsun
Böyle gecelerde düşüncelerine girip
Seni şaşırtmaya bayılıyorum
Gözlerini yumuyorsun önce
Hayalim canlanıyor,
Sarılmışız birbirimize ve ben
O şarkıyı söylüyorum, sen dinliyorsun
Gözlerini açmana izin vermiyor hayalim
Ürperiyorsun, tüylerin diken diken
Ağlamaya başlarken gözlerini usulca araladığında
Karşında en çok sevdiğin gülümseyişimle
Görüyorsun beni,
Ölümün o, izin verdiği kısacık bir an
Dokunmaya çalışırken kayboluyorum
Belki beni seyretmeyi denesen
Biraz daha kalacağım karşında, seninle
Her defasında dayanamıyorsun
Elini uzatıp dokunmayı deniyorsun
Her deneyişin sonunda ağlıyorsun
Bende hala karşında oturup
Seninle ağlıyor oluyorum aslında
Seninle olup sana dokunamamak çok zor
Bazen rüyalarına girip
Ölümün o, izin verdiği kısacık an kadar
Dokunuyorum sana
Her defasında uyanıyorsun
Belki uyanmasan
Sana daha fazla dokunabileceğim
Ben bir ölüyüm,
Her anını seninle yaşayan bir ölü
Ya sen!
Her anında beni yaşatan, yaşayan bir ölü
Bunu sen söylüyorsun
Olur olmadık zamanlarda,
Gündüzleri güneşe, geceleri yıldızlara kızıp
Çığlık çığlığa sen söylüyorsun
Keşke “seni seviyorum” çığlıklarına
Seni özlüyorum derken gözyaşlarına
Cevap verebilseydim
Elimden bir şey gelmiyor
Gök gibi gürüldemekten ve yağmurla ağlamaktan başka
Farkında mısın!
Beni sevdiğini haykırırken ve özlediğini söyleyip ağlarken
Gök gürülder, yağmur bardaktan boşanırcasına yağar
Bulutlara yalvarıyorum göz yaşlarını gizlesinler diye
Kimse sesini duymasın diye gökler senin için gürüldüyor
Elimde bu geliyor sevgilim
Ölümün izin verdiği tek şey, sevmek!
Seni hala çok seviyorum! ..
Kayıt Tarihi : 17.5.2013 09:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Mercan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/17/reenkarnasyon-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!