Rededilmişliğe Şiiri - Serkan Bilgin

Eski bir şarkı;
Bir de eski bir fotoğraf elimde...
Kabulüne sığındığım günlere ait.
Eskimiş, yıpranmış ikisi de şimdilerde;
Ama hala seni anlatır durur yüreğime.
Her bakışım da ayrı bir heyecan...
Anlıyorum eskiyen sadece resimler,
Değişen pek bir şey yok gönülde.
Masumca bir tebessüm yüzünde!..
Mutlu gibisin...
Ama bilmiyorum nedeni ne!.
Bildiğim, nedeni ben değilim.
Bir tebessüm göstermeni sağlayan;
Olamadım da zaten hiçbir zaman.
Hep dışarıdaydım, hep sana uzak.
Sadece bakmakla geçerdi günlerim...
Uzaktan uzağa, öyle, sessizce;
Bir defa göz göze gelebilme ümidi ile.
Açılayım, söyleyeyim demiştim bir keresinde...
Ama yapamamıştım, korkmuştum;
’Küçük düşerim!.’ Diye.
Tabi bilmezdim o zaman...
İnsan reddedilince küçük düşmezmiş,
Küçük düşen sevdası, hayalleriymiş...
Korkarmış onlar yok olur diye.
İşte o günün ertesinde;
Korktuğum başıma geldi benimde,
Tam da sen bu resmi çekinmeden bir saat önce.
O gün dışarı çıkmıştın arkadaşlarınla...
Bir yolunu bulup iletmiştim beni sana.
Hiç unutmam o anı...
’Yok, olmaz!.’ deyip kestirip atmıştın;
Yüzünde fotoğraftaki tebessüm ile.
İşte bu fotoğraf o günden kalma,
Bu sevda, bu ateş o günden.
Korktuğum başıma gelmiş;
Kaybetmiştim sevdamı, hayallerimi.
Reddedilmişliğe bir sigara yakmıştım sonra...
Ama biliyordum, yanan sigara değil yüreğimdi.
Eski bir şarkı;
Bir de eski bir fotoğraf elimde...
Ve yine düştün aklıma...
Biliyorum bu gece de uyku haram bana.