Reddiye Şiiri - Ahmet Tuncer

Azad ettim kendimi sizden;
Değer yargılarınızdan, peşin hükümlerinizden.
Bıktım artık sizlerin mümininden, kâfirinden.
Dünya görüşünüz de sizin olsun eylem planınız da

Açsam da yumsam da gözümü, hep karşımdasınız
Sağınız da batsın sizin solunuz da
Yırtın atın tesellilerinizi, züğürde de kalmasın
Büyük ideallerinizi çöpe atın, yahut yakın.

Yerin dibine batsın felaket senaryolarınız
Kurtuluş reçetenizi de alın başınıza çalın
Hiçbir yalanınız ikna edemiyor beni
Kaldı ki ne yapsın doğrularınız

Masumunuz da kesmiyor beni mücriminiz de
Her ne yana dönsem o mundar çehreniz.
Her güzelliğin sonunda bir kapan
Sanatınız hile, ilminiz koca bir yalan

Yıldırmıyor asla beni, tehditleriniz, gözdağınız.
Huzurunuz huzur değil, çileniz çile
Akıtmayın boşuna ikiyüzlü gözyaşınızı
Nabza göre merhametiniz, şefkatiniz

Hasretiniz bir âlem, kavuşmanız muamma
Uyandım sandım kâbusumdan, o da rüyaymış meğer
Yüzünüz yüz değil, gözleriniz bin iblis
Kaçıp sığınsam gecelere, onu da kaptınız.

Dünya yıkıldı, kıyamet koptu da
Ruhumuzun cehenneminde mi yaşıyoruz şimdi
Adaletiniz kör ve sağır vicdandan yana
Kılıcı da kesmiyor hani nerdeyse

Üstü sizde kalsın vereceklerinizin
Ses yarışmalarınızı alın, yanınıza kalsın
Dünya güzeliniz sizin olsun gol kralınız siz de kalsın.
Gölge etmeyin başka talebim yok sizden.