İsyan istasyonunda isyanlardaydın,
Hiç mi feyz almadın be adem! Giderken de isyandasın.
Hazine sandığın Dünya’ya, gelirken de giderken de isyandasın.
Tüm renklerini görsen de, sen inatla mordasın.
Ayı daha çok sevsen de, karanlık geceden korkmaktasın.
Bırak dünya ve dertlerini başkaları sırtlasın
Hüzün senin üzüntün, hüzün gökyüzün, sen benim hüznümsün
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Insanoğlu Allah'ın bahşettiği nimetleri görmemekte şükrünü ifa etmemekte. Bence Insan 3 zümre
inananlar, inanmayanlar ve işine geldiği gibi inananlar.
Hiç bir zaman isyan da nisyanda olmamak... isyanımız zulme ve cehalete
Yüreğinize sağlık yureksesinz hiç susmasın sağlık mutlulukla kalın
Teşekkür ediyorum kıymetli yorumunuz için.
Adem'i büyük yazmadım çünkü bir isim olarak kullanmadım.
Sondan 2.dize belki fazla olabilir fakat ben tüm şiirde anlatılanları ora ile sevene bağladım. Düzenleme yapmam gerekiyor gibi. Yapılabilir.
Vakit ayırdığınız için tekrardan teşekkür ediyorum.
İnsanoğlu hiç bir zaman tatmin olmaz. Doğumdan ölüme kadar bu durum değişmez. Bir bebek sürekli süt için ağlar. Dünyanın en zengini olsa da insan hırsı son bulmaz. Şiirde de belirtildiği gibi dünyayı hazine sanır. Oysa mezara insan sadece beyaz bir kefenle girer. Yanında ise sadece yaptığı ibadetleri ve iyilikleri götürmez. Her bir günahını da çekeceği azap için günah olarak yanında taşır.
İnsan bazen herhangi bir konuda adım atmaya çekinir. Şiirdeki anlatımıyla ayı sevmesine rağmen ayı görmek için karanlığa çıkmaya çekinir. Belki de cesareti yoktur. Kişinin yaşadığı acı tecrübeler buna neden olabilir. Her şeye rağmen yine de umudu kaybetmemek gerekir. Belki de karanlıktan bahsetmek yerine sadece aydan bahsetmek en doğrusudur.
Hüzünler ortak olmalıdır yaşamda. Böyle olursa hem vicdanlar acı çekmez hem de mutluluklar daim olur.
Güzel bir mensur şiir örneğiydi. Şiirde Âdem büyük yazılmalıydı. Dünyaya ayrılmamalıydı. Sondan 2. dizeyi şiirde gereksiz buldum.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Teşekkür ediyorum kıymetli yorumunuz için.
Adem'i büyük yazmadım çünkü bir isim olarak kullanmadım.
Sondan 2.dize belki fazla olabilir fakat ben tüm şiirde anlatılanları ora ile sevene bağladım. Düzenleme yapmam gerekiyor gibi. Yapılabilir.
Vakit ayırdığınız için tekrardan teşekkür ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta