Kalbimde birdenbire başlattığın kıvılcım,
Mecnunun çöle düşen közüydü,reddettiğin.
Kabzasında merhamet taşıyordu kılıcım,
Manaya dönmüş yüzün,özüydü reddettiğin.
Bir fikir, bir eylem, bir yaşama işaret,
Attığın her adımın izindeki keramet.
Yunus’un kurda kuşa gösterdiği merhamet
Ferhat’ın dağlar delen sabrıydı reddettiğin.
Abdal misali posta bürünmüşlüğün cismi
Aşk ile yanıyordu çoban Veysel Karani
Tef’in tınısı ruhun sanki yörük semai
Mevlâna’nın gel diyen sözüydü reddettiğin.
Osman’ın gözleriydi duvara çivilenmiş
Kur’ân’ın nuruyla mesafeler delinmiş
Ol çınarın tohumu bir rüyada serpilmiş
Onuruna tutulan kalkandı reddettiğin
Her yaprak ahenk ile dalında ibadette
Köpekler de, kediler de sahibine himmette
İbreti alem için aldığım her nefeste
Kalbimin Allah diyen sesiydi reddettiğin
Gönüller de fırtına, gönüller de kasırga
Hortumlar yaratmıştı var olan her asırda
Nuh’un gemisine her asıldan bir nüsha
Yeni bir nesil için tohumdu reddettiğin
Sabah yıldızının aydınlatıcı yüzü
Ay batar,gün doğar,selam yeryüzü
Çamura atsan da altının özü
İffetli Meryem’in özüydü reddettiğin
Kızaklardan kayarken Fatih’in tekneleri
Çaresiz boyun eğdi Bizans’ın köpekleri
Hem askerler güzeldi, hem komutan güzeldi
Cihan Sultanı’nın methiydi reddettiğin.
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen insan yanındaki değerin farkında olmayabiliyor malesef..
Ne sunulanı anlayabiliyor ne pişmanlık duyuyor..
Güzel olduğu kadar sürükleyici ve konudan kapmadan devamlılık gösteren ustaca bir anlatım..
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)