Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ REDDETME AŞKLA
UZANAN ELLERİ “
Esti, esti, nice sevda yelleri
Çavlan oldu nice duygu selleri
Sürükledi aldı gitti benliğim
Dolanıp hüzünle ne yad elleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.