Yedi düvel bile kederli iken benim için, aynı safta durduğum insanın ıstırabını görmezden gelmeyi
REDDEDİYORUM!
Yeryüzünün uç bucağından uzanan el, “ sen kimsin” diye sormaz iken, aynı enkazdan çıktığım insana hüvviyet sormayı, REDDEDİYORUM!
Bin yabancı sararken yaramı, bir başkasının yarasını
Deşmeyi REDDEDİYORUM!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Allah ebeden daimen razı olsun, çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta